Odpracowywanie fikcyjnych długów: darmowa praca na rzecz Miasta?

Na początku b.r., prezydent m.st. Warszawy podpisał Zarządzenie nr. 5586/2014 w sprawie spłaty zadłużenia za korzystanie w formie świadczenia niepieniężnego. Chodzi o tzw. “odpracowywanie długów”, czyli świadczenie drobnych usług na rzecz m.st. Warszawy lub wykonywanie rożnego rodzaju prac. W chwili obecnej “odpracowanie zadłużenia czynszowego” możliwe jest w dwóch warszawskich dzielnicach.

O jakie zadłużenie chodzi? Problem zadłużenia czynszowego dotyczy większości mieszkań w zasobie m.st. Warszawy. Z danych miejskich przekazanych przez Biuro Polityki Lokalowej wynika, że na koniec 2012 r. dotykał 49 506 lokali. Zadłużenie z tytułu zaległości czynszowych i mediów w tym czasie wyniosło: 86 378 976 zł. Do tego jednak doliczono zadłużenie za tzw. “bezumowne korzystanie z lokalu”, czyli karne opłaty nałożone na tych lokatorów, którzy utracili umowy najmu, np. wskutek braku możliwości płacenia dotychczasowego czynszu. Suma tego “zadłużenia” wynosi 184 018 262 zł. Jak widać, ta kwota ponad dwukrotnie przekracza kwotę zadłużenia z normalnych czynszów.

Skąd się bierze to zadłużenie? Jest one generowane sztucznie na podstawie wątpliwej prawnie decyzji Rady Miasta. Na jej podstawie, osoby zajmujące lokal należący do Miasta bez tytułu prawnego płacą za 1 m2 powierzchni mieszkania aktualnie 14,70 zł tzw. “odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu”. Stawka ta jest dwukrotnie wyższa niż stawka którą może wymagać Gmina od swoich mieszkańców w ramach normalnych umów najmu komunalnego. Ustawa o ochronie praw lokatorów reguluje przypadek bezumownego zajmowania lokalu. W art. 18 ust. 2 w/w ustawy uznaje się, iż odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jednak Miasto nie mogłoby otrzymać z tytułu najmu zasobu komunalnego wysokości czynszu większej niż czynsz komunalny! Obciążanie lokatorów podwójnym czynszem jest więc rabunkiem w biały dzień.

Należy więc zadać sobie pytanie, czy zmuszanie lokatorów do odpracowywania fikcyjnych długów nie jest współczesną formą pracy niewolniczej?

Aby ten program przeszedł bardziej gładko, władze zapewniły sobie pozory “konsultacji społecznych” z kilkoma osobami, które roszczą sobie prawo do reprezentowania kilkudziesięciu tysięcy lokatorów komunalnych w Warszawie. Zadziałała tu podobna gra pozorów, z którą mieliśmy do czynienia gdy miasto wylansowało propozycję budowy osiedla kontenerowego nie nadającego się do zamieszkania, posługując się hasłem “budżetu partycypacyjnego”.

Skomentuj Odpracowywanie fikcyjnych długów: darmowa praca na rzecz Miasta?

Zwolnienia w Centrum Komunikacji Społecznej

Pod koniec czerwca, prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz przeniosła Marcina Wojdata, który do tej pory kierował Centrum Komunikacji Społecznej, na stanowisko Sekretarza Miasta. Centrum Komunikacji Społecznej jest instytucją, w której m.in. odbywały się rozmowy, na których organizacje lokatorskie prezentowały swoje postulaty urzędnikom miasta.

Przed swoim odejściem, Marcin Wojdat podjął decyzje o nie przedłużaniu umów śmieciowych części pracowników zatrudnionych w tej instytucji. Pracownicy zostali bez żadnej odprawy i wypowiedzenia posłani na bezrobocie bez prawa do zasiłku. Na ich miejsce zostali zatrudnieni wolontariusze. Jak mówią władze, na 2014 rok ma zostać obgłoszony konkurs dla organizacji pozarządowej, która mogłaby “animować przestrzeń Warsztatu”.

Jak tłumaczy Marcin Wojdat portalowi ngo.pl, – “Mamy kłopoty formalno-techniczne. Nie możemy zwiększać liczby etatowych pracowników w urzędzie, więc nie możemy obsługi warsztatu zatrudnić na etaty. Na dalsze organizowanie działalności warsztatu w tym czy innym miejscu, chciałbym docelowo ogłosić konkurs dla organizacji pozarządowych. To rozwiązanie wydaje mi się najkorzystniejsze i zgodne jest z zasadą subsydiarności.”

Najpierw więc zastąpiono pracowników etatowych pracownikami na umowach śmieciowych, potem wolontariuszami, a docelowo obsługa instytucji służącej do komunikowania się z obywatelami ma w całości spaść na barki organizacji pozarządowych. Jest to tzw. “outsourcing funkcji państwowych”, przy zachowaniu istniejących obciążeń podatkowych, czyli rezygnacja z funkcji państwowych na które przeznaczone powinny być w teorii podatki, bez ograniczenia wysokości tych podatków.

Skomentuj Zwolnienia w Centrum Komunikacji Społecznej

Eksmisje na bruk trwają – pomimo protestu Rady Komorniczej

Pomimo decyzji Krajowej Rady Komorniczej, która wystąpiła do Ministra Sprawiedliwości, pana Jarosława Gowina, z prośbą o pilne podjęcie działań w sprawie zmian dotyczących eksmisji “na bruk”, tego typu eksmisje wciąż trwają. Jak napisała Krajowa Rada Komornicza:

„Przepisy, na podstawie których, powinien dokonać tych czynności [eksmisji do noclegowni], są w jego [komornika] ocenie sprzeczne zarówno z zasadami sprawiedliwości społecznej oraz prawami człowieka, ochroną rodziny przez państwo, jak i przede wszystkim z konstytucyjną zasadą poszanowania i ochrony godności człowieka.

[Jest to także] dowodem na konieczność pilnej nowelizacji artykułu 14 ustęp 7 Ustawy o ochronie praw lokatorów, który wyłącza część lokatorów spod ochrony przed nieotrzymaniem lokalu socjalnego. W obecnym brzmieniu naruszają one bowiem zasadę równości wobec prawa i zakaz dyskryminacji. W obecnym stanie prawnym, osoby wymienione w artykule 14 ustęp 7 czeka eksmisja do noclegowni, co stanowi naruszenie ich elementarnych praw.”

Jednak komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Praga-Południe, Krzysztof Kokoszko, z kancelarii komorniczej przy ul. Terespolskiej 2/32 zamierza przeprowadzić eksmisję do noclegowni w dniu 15 kwietnia 2013 r. o godz. 9:30 z lokalu przy ul. Wiejskiej 16/1a.

Dzieje się tak pomimo iż, eksmitowana lokatorka jest bezrobotna od 2009 r. i z tego tytułu jest chroniona przez Art. 14 ust. 4 pkt. 5, Ustawy o ochronie praw lokatorów, który stwierdza, że sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego. Pomimo to, Gmina dwukrotnie odmówiła przyznania lokalu socjalnego, mimo iż orzecznictwo sądowe nie dopuszcza odmowy przyznania lokalu socjalnego z przyczyn innych niż nie spełnianie kryterium dochodowego i tytułu najmu do innego lokalu ( wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 stycznia 2008 r. sygn. akt IV SA/Wr 541/07).

Eksmisja do noclegowni (czyli na bruk) jest możliwa z powodu nowelizacji tzw. „Ustawy o ochronie praw lokatorów” z dnia 16 listopada 2011 r. Ustawa uderzyła przede wszystkim w lokatorów zajmujących lokale bez umów najmu. Uchwalona w sierpniu nowelizacja odmawia nawet prawa do lokalu tymczasowego niektórym eksmitowanym. Komitet Obrony Lokatorów ostrzegał już wtedy, iż jest to kolejny bubel prawny, który będzie skutkować kolejnymi tragediami ludzkimi.

Znowelizowana ustawa wyklucza prawo do lokalu tymczasowego wobec osób, które nie mają umowy najmu. Aby nieludzka zmiana w prawie została łatwiej zaakceptowana, posłużono się pretekstem walki z patologią przemocy w rodzinie. Jednak ofiarami nowelizacji staną się nie tylko sprawcy przemocy i osoby wykraczające przeciwko porządkowi domowemu, ale także wszyscy ci, którzy z winy zaniedbań Gminy nie mają tytułu prawnego do zajmowanego lokalu. Jest tak też w przypadku samotnej lokatorki, która ma zostać eksmitowana 15 kwietnia.

2 komentarzy Eksmisje na bruk trwają - pomimo protestu Rady Komorniczej