Nasze działania
Projekt nowelizacji Ustawy mocno uderza w pracujących lokatorów
Niektóre tytuły prasowe ogłaszają, że „bogaci będą płacić więcej”. Chodzi o nowelizację Ustawy o ochronie praw lokatorów. Według projektu, który w czwartek 25 stycznia b.r. miał swoje pierwsze czytanie w Sejmie, osoby które przekraczają kryterium dochodowe będą musiały płacić wyższy czynsz. Propozycja sprowadza się do konfiskaty części dochodu przekraczającej kryterium dochodowe. Wbrew temu, co sugerują tytuły prasowe, uderzy to przede wszystkim w pracujących biednych.
Komitet Obrony Praw Lokatorów od wielu lat walczy z niekorzystnymi propozycjami zmian w Ustawie o ochronie praw lokatorów. Lista niekorzystnych dla lokatorów projektów obejmowała projekt Ministerstwa Infrastruktury z kwietnia 2011 r., projekt Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej maja 2012 r., projekt Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa z listopada 2016 r.
Projekty wprowadzały znaczące ograniczenia bezpieczeństwa mieszkaniowego najemców zasobów komunalnych i zmierzały do większej dowolności w orzeczeniach o eksmisji bez prawa do lokalu socjalnego (czyli eksmisji na bruk). M.in. dzięki naszym protestom, wyżej wymienione projekty zostały porzucone i nie weszły w życie. Jednak wiele z zawartych w nich pomysłów powracało w nowych projektach. Jest tak także w przypadku nowego projektu nowelizacji o zmianie ustawy o finansowym wsparciu tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz niektórych innych ustaw z dnia 6 grudnia 2017 r.
Najnowszy projekt nowelizacji miał właśnie swoje pierwsze czytanie w Sejmie w czwartek 25 stycznia. Pierwsza wersja tej nowelizacji została poddana pod konsultacje społeczne w lutym 2017 r. Komitet Obrony Praw Lokatorów przeprowadził wtedy krytykę tego projektu zarzucając mu m.in.:
- Wprowadzenie lokatorskich „umów śmieciowych”, krótkookresowych umów nie dających żadnego poczucia pewności i stałego miejsca zamieszkania,
- Nieprzemyślane propozycje podwyższenia czynszu o całą kwotę dochodu przekraczającą kryterium dochodowe, sprowadzające się do konfiskaty zwiększonego dochodu,
- Zwiększenie stanu niepewności przez wymuszenie rotacji zasobów, bez liczenia się z potrzebami lokatorów, ich realnymi możliwościami zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych i centrum życiowego, wokół którego toczy się ich życie rodzinne i zawodowe,
- Brak realnego rozwiązania dla biednych pracujących, których nie stać na komercyjne formy najmu, ale którzy osiągają zbyt wysoki dochód, by kwalifikować się do pomocy mieszkaniowej,
- Pryncypialnie błędne założenie, że zasób mieszkaniowy ma przynosić zysk, a nie stanowić formę pomocy dla mieszkańców Gminy, gwarantowaną przez Konstytucję.
Tekst naszego stanowiska można przeczytać tu.
W raporcie z konsultacji do projektu ustawy, Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa formalnie odrzuciło większość uwag organizacji społecznych. Jedną z niewielu uwzględnionych uwag był nasz sprzeciw wobec ograniczania zapisów Art. 691 Kodeksu Cywilnego dotyczących wstępowania w najem osób najbliższych po śmierci głównego najemcy lokalu. Napisaliśmy w naszych uwagach:
“Wprowadzenie zapisu, że osobom pozostającym po śmierci głównego najemcy może być proponowany inny lokal wprowadza element niepewności i dodatkowego stresu dla lokatorów, którzy mogli zamieszkiwać dany lokal przez całe życie i utracili osobę bliską.”
W nowej wersji projektu, która została odczytana w Sejmie, skreślono pierwotny zapis, który brzmiał:
“18a. W przypadku śmierci najemcy lokalu wchodzącego w skład publicznego zasobu mieszkaniowego stosunek najmu wygasa. Osoby zamieszkujące lokal, a nie będące jego współnajemcami, mają obowiązek jego opuszczenia w terminie 6 miesięcy od dnia śmierci najemcy”
Projekt przewidywał konieczność składania nowych wniosków przez najbliższą rodzinę zmarłego najemcy, pozbawiając ich uprawnień wynikających z Kodeksu Cywilnego. Tego zapisu w najnowszej wersji projektu Ustawy nie ma, co uważamy za pozytywną zmianę i jesteśmy wdzięczni, że nasza uwaga została uwzględniona.
Inną ważną zmianą jest rezygnacja z czasowości umów najmu komunalnego, czyli “lokatorskich umów śmieciowych”. W pierwotnej wersji Ustawy przewidywano wprowadzenie najmu komunalnego na okres nie krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 10 lat. Z tego zapisu również zrezygnowano – co jest bardzo korzystne dla lokatorów, gdyż zachowają poczucie pewności i stabilności względem swojego miejsca zamieszkania.
Pozostał jednak inny, bardzo niekorzystny zapis, polegający na konfiskacyjnym podwyższaniu czynszu w razie otrzymania podwyżki wynagrodzenia przez lokatorów. Jak pisaliśmy w naszej opinii:
“Skutkiem weryfikacji, w przypadku przekroczenia kryterium dochodowego, będzie de facto konfiskata całości dochodu gospodarstwa domowego przekraczającego pułap określony w uchwale gminy. Taka groźba będzie zniechęcała lokatorów do podejmowania działań zmierzających do poprawy sytuacji bytowej oraz, z drugiej strony, zachęcała do czynności takich jak nieujawnianie części uzyskiwanych dochodów.”
Jedynym ograniczeniem wysokości czynszu przewidzianym w projekcie jest mglisty zapis: “Czynsz po podwyższeniu o kwotę nadwyżki nie może przekroczyć czynszu, jaki mógłby otrzymać z tytułu najmu właściciel takiego lokalu mieszkalnego, gdyby lokal ten nie wchodził w skład mieszkaniowego zasobu gminy”. Zważywszy na to, że nie ma żadnych ustawowych ograniczeń wysokości czynszu w zasobie prywatnym, zapis ten nie daje żadnej ochrony.
Ustawa nie rozwiązuje też wielu innych problemów, takich jak brak określenia standardów technicznych jakie powinny spełniać lokale socjalne, bardzo niskie normy metrażowe na osobę i brak realistycznych kryteriów dochodowych, które wykluczają pomoc dla tzw. biednych pracujących osiągających dochód minimalnie przekraczający najniższą pensję krajową.
Niestety projekt nowelizacji Ustawy stanowi kolejny atak na lokatorów pracujących i zarabiających bardzo niewiele. Przypomnijmy, że w Warszawie 2-osobowe gospodarstwo osób otrzymujących najniższą pensję krajową uważane jest za zbyt „bogate”, aby otrzymać lokal komunalny. Różnica między czynszem regulowanym, a nieregulowanym spowoduje, że nie będzie się opłacało pracować na pełnym etacie, gdyż to spowoduje jedynie pogorszenie sytuacji materialnej rodziny. Mamy nadzieję, że Posłowie odrzucą ten fatalny pomysł i zajmą się wreszcie myśleniem o poprawie sytuacji lokatorów, a nie obmyślaniem nowych metod odebrania im dachu nad głową.
Komitet Obrony Praw Lokatorów
1 komentarz na temat Projekt nowelizacji Ustawy mocno uderza w pracujących lokatorów
To nasza dzielnica i tu zostajemy! Apel o wsparcie
Prosimy o wsparcie finansowe dla Komitetu.
Komitet Obrony Praw Lokatorów
05 1140 2004 0000 3702 4238 2269
BRE Bank S.A. Retail Banking, al. Mickiewicza 10, 90-050 Łódź
Komitet Obrony Praw Lokatorów od lat pomaga mieszkańcom utrzymać dach nad głową. Nasza dzielnica – Praga Północ – przechodzi proces gentryfikacji. W tym procesie liczy się zysk, a Zakład Gospodarowania Nieruchomościami chce go wygenerować jak najwięcej. Dlatego znowu musimy walczyć o przetrwanie. Ale nie zamierzamy się poddawać!
Już parę lat temu dowiedzieliśmy się, że Gmina chce zrewitalizować także budynek w którym mieści się nasz lokal. Wymyślono nowe stawki czynszowe, gdyż zdaniem urzędników wszystkie adresy na ul. Targowej są „atrakcyjne”, więc można żądać czynszu nawet w wysokości 40 zł za metr! Na Marszałkowskiej niedawno oferowano lokal za taką cenę. A na Targowej 22 ZGN od ponad roku próbuje wynająć mieszkanie jako lokal użytkowy na krótki okres za stawkę 33 zł za metr – jak dotąd bezskutecznie.
Nasz lokal, mimo że figuruje pod adresem Targowa 22, jest fizycznie położony przy ul. Kijowskiej. W podobnej lokalizacji, na ul. Brzeskiej, lokale są wynajmowane za 8 zł za metr. Stan techniczny budynku jest bardzo zły, nie ma centralnego ogrzewania, jest stara stolarka okienna. Lokal zaczęliśmy wynajmować kilkanaście lat temu. Wcześniej, przez bezsensowną politykę ZGN, lokal stał pusty przez 3 lata. Dawny najemca (fotograf) domagał się wymiany okien ze względu na niskie temperatury w lokalu. Tego nie zrobiono, więc się wyprowadził. Lokal stał pusty przez 3 lata, Miasto straciło dochody i z powodu braku ogrzewania zalęgł się grzyb. Później my wynajęliśmy lokal, walczyliśmy z grzybem, zrobiliśmy remont i prowadzimy w nim działalność Komitetu.
Teraz Gmina chce kilkakrotnie podwyższyć czynsz. Po negocjacjach z administracją, zaproponowano ograniczoną podwyżkę, ale nie zgodził się na nią Zarząd Dzielnicy. Zapewne wolą się nas pozbyć, tak aby lokal stał znowu pusty latami. Bo nikt go nie wynajmie za taką cenę na krótki okres.
Takie działania do niczego nie służą. Zamierzamy pozostać w dzielnicy i dalej bronić lokatorów przed wysiedleniami. Bo to nasza dzielnica – a nie dzielnica biurokratów. Nasze miasto jest dla ludzi, a nie dla zysku spekulantów!
Prosimy o wsparcie finansowe naszej działalności.
Komitet Obrony Praw Lokatorów
05 1140 2004 0000 3702 4238 2269
BRE Bank S.A. Retail Banking, al. Mickiewicza 10, 90-050 Łódź
Skomentuj To nasza dzielnica i tu zostajemy! Apel o wsparcie
Konferencja prasowa o Mieszkania2030
W dniu dzisiejszym w klubie Państwomiasto na ul. Andersa 29 odbyła się konferencja prasowa dotycząca Polityki mieszkaniowej Mieszkania2030 oraz Wieloletniego Programu Gospodarowania Mieszkaniowym Zasobem m.st. Warszawy na lata 2018-2022. W konferencji wzięli udział przedstawiciele warszawskich organizacji zajmujących się tematem mieszkaniowym.
Konferencja została zorganizowana w związku z procedowaniem projektów w Komisji Rozwoju Gospodarczego Rady Warszawy. Komitet Obrony Praw Lokatorów, Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów, Warszawiak na Swoim, Miejski Eksperyment Mieszkaniowy, Stowawrzyszenie Marii Kazimiery, Stowarzyszenie Kobiet Niepełnosprawnych “One.pl” i Fundacja Zapewnić Przyszłość zaprezentowały krytykę założeń Programu, a w niej:
– O tym, jak Miasto planuje nadal zaniedbywać budowę mieszkań komunalnych i socjalnych – prowadząc do narastania kryzysu w tym sektorze i postępującego wykluczenia najbardziej potrzebujących;
– O zawyżonych kosztach utrzymania Zakładów Gospodarowania Nieruchomościami;
– O braku wsparcia dla osób zagrożonych wykluczeniem i polityce sprzyjającej zadłużaniu się lokatorów;
– O braku ochrony praw nabytych przez wieloletnich lokatorów kwaterunkowych i regulacji stanu prawnego w “czynszówkach”.
Władze Miasta niczego się nie nauczyły na aferze reprywatyzacyjnej i nadal lekceważą głos organizacji społecznych w debacie o sytuacji mieszkaniowej Warszawiaków.
Miasto odebrało bardzo gorzką lekcję ignorując głos organizacji lokatorskich, które wykryły aferę reprywatyzacyjną prawie 10 lat temu. Trzeba było dziesiątek tysięcy wypędzonych z prawnie zajmowanych mieszkań i dziesiątek milionów utraconych przez Miasto środków, by zajęto się tym problemem. Głos organizacji społecznych mógł nas wszystkich, Warszawiaków, uchronić przed byciem “mądrymi po szkodzie”.
Dlatego organizacje lokatorskie nie mogą milczeć, gdy wdrażana jest szkodliwa dla naszego miasta polityka mieszkaniowa.
Dramat Lokatorów z al. Waszyngtona 96
Firma Orange sprzedała lokatorów spekulantom, którzy chcą ich pozbawić dachu nad głową.
Chodzi o budynek przy al. Waszyngtona 96. W byłych mieszkaniach TPSA mieszkają przede wszystkim osoby starsze i emeryci. Ich dramat zaczął się, gdy zostali sprzedani razem ze swoimi mieszkaniami spekulantom, dla których liczy się jedynie krótkoterminowy zysk. Lokatorom grozi, że wpadną w pętlę zadłużenia i zostaną eksmitowani.
Kiedy firma Orange przejęła Telekomunikację Polską SA, doszło też do zakupu nieruchomości w całej Polsce. Teraz Orange stara się sprzedać te nieruchomości, nie bacząc na to, że są zamieszkałe przez lokatorów. Wielu z nich to osoby, którzy pracowały przez dziesięciolecia dla TPSA. Są wśród nich nawet Powstańcy. Starają się wyżyć z emerytur. Liczyli na czynsze regulowane, które kiedyś gwarantowały im mieszkania zakładowe.
Ta sytuacja najwyraźniej nie interesuje firmy Orange, która bez najmniejszego oporu sprzedała mieszkania razem z lokatorami. W pierwszym półroczu 2017 r. Orange sprzedało nieruchomości warte prawie 90 mln zł. Przy al. Waszyngtona sprzedano mieszkania pięciu różnym firmom typu „krzak”. Nowi właściciele od razu podnieśli czynsze. Stawki są różne – w większości w przedziale 40-50 zł za metr. Dla wielu lokatorów to oznacza, że czynsz może przekroczyć wysokość ich emerytur.
Nowi właściciele, zachowując się jak typowi czyściciele kamienic, zaczęli nachodzić lokatorów. Niektórzy żądają natychmiastowego opuszczenia lokali, niektórzy chcą zmienić zamki w drzwiach. Niektórzy z nich są nieuchwytni i nie mają biur. Jedna lokatorka poprosiła nowych właścicieli o fakturę i usłyszała, że nie prowadzą rachunkowości. Lokatorzy są także celowo wprowadzani w błąd przez nowych właścicieli, którzy albo kompletnie nie znają przepisów dotyczących lokatorów, albo próbują użyć podstępu, by się ich jak najszybciej pozbyć. Według zapewnień właścicieli, Gmina zapewni lokatorom nowe lokale w ekspresowym tempie, jeśli tylko zadłużą oni mieszkania.
Komitet Obrony Praw Lokatorów zamierza pomóc w powstrzymywaniu spekulantów, aby mieszkańcy zachowali dach nad głową i nie wpadli w spiralę zadłużenia. Potępiamy firmę Orange za to, że nie pomyślała o losie lokatorów, których sprzedali, spekulując na ludzkim nieszczęściu.
Potrzeba więcej mieszkań komunalnych z uregulowanymi, niskimi czynszami i gwarancją stabilnego, długoterminowego najmu. To jest niezbędne dla osób starszych, które ledwo wiążą koniec z końcem i chcą przeżyć swoje ostatnie lata w spokoju. Apelujemy do władz Miasta o zmianę priorytetów i budowę mieszkań odpowiadających potrzebom społecznym. A do władz Dzielnicy Praga-Południe apelujemy o nieutrudnianie lokatorom ubiegania się o nowe lokale.
Bezprawna weryfikacja dochodów przy wnioskach o lokal zamienny
Od kilku tygodni kontaktują się z nami lokatorzy z różnych adresów, m.in. z ul. Markowskiej, Otwockiej, Łochowskiej, Siedleckiej, oraz Strzeleckiej, którzy mieszkają w budynkach, które mają zostać poddane rewitalizacji. Urzędznicy domagają się od nich wypełnienia wniosków o lokal zamienny razem z informacjami o dochodach i majątku. Tym lokatorom, którzy nie chcieli składać dokumentów grożono gorszym traktowaniem. Powiedziano im, że zostaną wyeksmitowani i nawet, że wylądują na bruku. Grożono im też, że dostaną najgorsze lokale.
Komitet Obrony Praw Lokatorów uważa tę sytuację za skandaliczną. Ustawa o ochronie praw lokatorów zapewnia lokatorom powrót do wyremontowanego lokalu w ramach istniejącego stosunku najmu. Nie ma więc konieczności zawierania nowego stosunku najmu lub wypowiadania starego, a zwłaszcza nie jest potrzebna weryfikacja dochodów.
Wystosowaliśmy w tej sprawie poniższy list do Biura Polityki Lokalowej:
2 komentarzy Bezprawna weryfikacja dochodów przy wnioskach o lokal zamienny
Apel do Prezydenta o niepodpisywanie Ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości
W związku z uchwaleniem przez Senat Ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości bez wprowadzania poprawek, Komitet Obrony Praw Lokatorów apeluje do Prezytenta Andrzeja Dudy o niepodpisywanie ustawy i skierowanie jej do Sejmu i dalszych konsultacji.
Ustawie zarzucamy, że usuwa możliwość obrony lokatorów Mieszkania Plus oraz lokatorów z najmem instytucjonalnym przed niesprawiedliwą eksmisją i odbiera im prawo do lokalu socjalnego lub tymczasowego.
Poniżej treść naszego listu do Prezydenta:
3 komentarzy Apel do Prezydenta o niepodpisywanie Ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości
Eksmisje na bruk w całym zasobie komercyjnym
Komitet Obrony Praw Lokatorów apeluje do Senatu o nieuchwalanie Ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości bez wprowadzania poprawek.
Eksmisja Plus. Tak nazwaliśmy program Mieszkanie Plus, kiedy po raz pierwszy rząd starał się nowelizować Ustawę o Ochronie Praw Lokatorów przy okazji tego programu. Proponowane zmiany miały ułatwić eksmisję na bruk. Teraz, kiedy wielu członków Sejmu jest nieobecnych na głosowaniu i uwaga społeczeństwa jest skierowana gdzie indziej, rząd po raz kolejny rząd stara się zmienić Ustawę o Ochronie Praw Lokatorów poprzez inne Ustawy, aby ułatwić właścicielom eksmisję na bruk.
Zobacz treść listu do Senatu poniżej:
Program Mieszkanie Plus jest przedstawiany jako projekt, który daje szansę ludziom stać się właścicielami własnego mieszkania lub wynająć coś po niskich kosztach. Co do zasady, zgadzamy się, że taki program jest potrzebny – choć nie powinien służyć do stopniowego uszczuplania mieszkalnictwa komunalnego i socjalnego. Program ten także nie powinien stać się pretekstem do usuwania niektórych praw lokatorów.
Ustawa o Krajowym Zasobie Nieruchomości w obecnej formie nie została poddana pod konsultacje społeczne. Komitet Obrony Praw Lokatorów nie miał okazji zapoznać się z proponowanymi zmianami Ustawy o Ochronie Praw Lokatorów. Dopiero kilka dni temu, po pierwszym czytaniu projektu, dowiedzieliśmy się, że rząd chce wprowadzić do Ustawy nowe pojęcie – Najem Instytucjonalny.
Najem Instytucjonalny ma zostać zapisany w Ustawie o Ochronie Praw Lokatorów, a więc nie dotyczy tylko zasobu Mieszkanie Plus. Dotyczy każdej osoby fizycznej i prawnej lub jednostki organizacyjnej bez osobowości prawnej, która chce prowadzić działalność gospodarczą związaną z wynajmowaniem mieszkań. Tak więc z wymienionych zapisów będzie mógł korzystać cały rynek komercyjny.
Projekt Mieszkanie Plus określa warunki wypowiedzenia umowy najmu w tym zasobie, nie jest to jednak precyzyjne uregulowanie. Na rynku komercyjnym warunki wypowiedzenia mogą znacznie się różnić, gdyż zależy to od zapisów umownych (lub ich braku). Wprowadzenie Najmu Instytucjonalnego otwiera furtkę do naruszania interesów lokatorów, ponieważ właściciel może wypowiedzieć umowę nawet w bardzo nieetyczny sposób, a lokator nie będzie mieć możliwości obrony przed niesprawiedliwą eksmisją, bo właściciel nie będzie potrzebował wyroku sądu. Ponadto, koszty eksmisji będą mogły zostać potrącone z kaucji.
Wyobraźmy sobie taką sytuację. Właściciel chce podwyższyć czynsz do poziomu wyższego niż przewidziany w umowie. Umowa opiewa na konkretną stawkę, ale zostanie wypowiedziana pod dowolnym pretekstem. Choć lokator będzie mógł udowodnić, że wywiązywał się ze wszystkich obowiązków, nie będzie mieć możliwości obrony przed niesprawiedliwym traktowaniem. W takiej sytuacji eksmisja może nastąpić bardzo szybko.
Albo inny scenariusz. Właściciel nie dba o budynek, ktoś narzeka na ten stan rzeczy i dostaje wypowiedzenie pod byle pretekstem. Taka przyszłość czeka na lokatorów rynku komercyjnego pozbawionych obrony. To stanowi gwarancję, że w przyszłości dojdzie do nadużycia prawa.
Chyba najbardziej bulwersujący jest fakt, że lokatorzy będą musieli oświadczyć w formie notarialnej, że w razie swojej eksmisji, nie będą mieli prawa do lokalu socjalnego lub tymczasowego. Jest to sprzeczne ze wszystkimi zasadami pomocy ludziom w potrzebie i jest całkiem niepotrzebne. Już teraz gminy oraz sądy nie przyznają prawa do lokalu socjalnego bez dokładnej weryfikacji. Stosowane kryteria są dość rygorystyczne. W Warszawie dla gospodarstwa wieloosobowego maksimum dochodowe to 1 tys. zł na osobę.
Jeśli rynek komercyjny i Mieszkanie Plus mają być dla ludzi, którzy są za bogaci na lokale komunalne i socjalne, to znaczy, że lokatorzy na rynku komercyjnym powinni zarabiać dość, aby ich było na to stać. W Warszawie para z najniższym wynagrodzeniem krajowym już nie kwalifikuje się do lokalu komunalnego, bo jest „zbyt bogata”. Ale jest też wiele osób, które się kwalifikują, ale nie mogą oczekiwać przydziału w najbliższej przyszłości. Więc okazuje się, że jest mnóstwo osób z dochodem niższym niż średnia krajowa, a nawet z dochodem niższym niż pensja minimalna, które będą skazane na Najem Instytucjonalny bez tzw. parasola ochronnego. Wielu z nich także ma niepewne warunki pracy – mogą stracić pracę lub zdrowie i nie będą mieć dużych oszczędności. Jeśli ktoś znajdzie się w sytuacji, gdy będzie musiał przeżyć za bardzo niskie dochody, powinien mieć prawo do ubiegania się o lokal socjalny. Do tego właśnie służą lokale socjalne – by ludzie nie byli skazywani na bezdomność.
Nie ma dobrych powodów, aby rząd pozbawił ludzi możliwości starania się o lokal socjalny. To oczywiście zrozumiałe, że właściciele chcą mieć możliwość szybciej się pozbyć lokatorów. Ale tutaj problem jest inny. Po pierwsze, nie ma dość lokali socjalnych na pokrycie potrzeb. W sytuacji, gdy stabilność zatrudnienia osób o niskich zarobkach jest dość słaba i wiele osób będzie skazanych na głodowe emerytury, ten problem musi zostać jak najszybciej rozwiązany. Docelowo powinno być tak, że jeśli ktoś wpadł w tak trudną sytuację, powinien mieć dostęp do mieszkania tymczasowego lub socjalnego w jak najkrótszym terminie – w innym przypadku będą piętrzyć się problemy takie, jak rosnąca spirala zadłużenia.
Ze względu na powyższe należy stwierdzić, że zmiany przewidziane w Ustawie są krokiem w złym kierunku.
Stanowisko Komitetu w sprawie nowelizacji Ustawy o ochronie praw lokatorów
Poniżej przedstawiamy uwagi Komitetu Obrony Praw Lokatorów w odpowiedzi na prośbę o zgłaszanie uwag wystosowaną przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa i otrzymaną przez nas w dniu 21 lutego 2017 r.
Komitet Obrony Praw Lokatorów z niewielkimi wyjątkami bardzo negatywnie ocenia proponowane zmiany w Ustawie o Ochronie Praw Lokatorów. Apelujemy o ponowne rozpatrzenie projektu, gdyż spowoduje on dalsze pogorszenie sytuacji lokatorów z niskimi dochodami (w tym emerytów) i w żadnym stopniu nie pomoże rozwiązać problemów mieszkaniowych najuboższych.
W szczególności, Komitet negatywnie ocenia:
- Wprowadzenie lokatorskich „umów śmieciowych”, krótkookresowych umów nie dających żadnego poczucia pewności i stałego miejsca zamieszkania,
- Nieprzemyślane propozycje podwyższenia czynszu o całą kwotę dochodu przekraczającą kryterium dochodowe, sprowadzające się do konfiskaty zwiększonego dochodu,
- Zwiększenie stanu niepewności przez wymuszenie rotacji zasobów, bez liczenia się z potrzebami lokatorów, ich realnymi możliwościami zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych i centrum życiowego, wokół którego toczy się ich życie rodzinne i zawodowe,
- Brak realnego rozwiązania dla biednych pracujących, których nie stać na komercyjne formy najmu, ale którzy osiągają zbyt wysoki dochód, by kwalifikować się do pomocy mieszkaniowej,
- Pryncypialnie błędne założenie, że zasób mieszkaniowy ma przynosić zysk, a nie stanowić formę pomocy dla mieszkańców Gminy, gwarantowaną przez Konstytucję.
Podsumowując, proponowany projekt jest ostatnim z długiej serii chybionych projektów forsowanych przez Ministerstwo, niezależnie od zmieniających się układów partyjnych i powiela błędne i szkodliwe propozycje, które zostały już wielokrotnie odrzucone w trakcie konsultacji społecznych.
Tekst projektu wraz z uzasadnieniem dostępny jest tu.
Poniżej pełne stanowisko Komitetu Obrony Praw Lokatorów.
4 komentarzy Stanowisko Komitetu w sprawie nowelizacji Ustawy o ochronie praw lokatorów
List otwarty Komitetu do Ministerstwa Sprawiedliwości
Komitet Obrony Praw Lokatorów organizuje protest w czwartek 16 lutego o godz. 13:00 protest pod Ministerstwem Sprawiedliwości w al. Ujazdowskich 11.
Protest dotyczy lokatorów reprywatyzowanych kamienic, którzy często trafiają w ręce tzw. “czyścicieli”. Choć wprowadzono zapisy, które miały umożliwiać objęcie nękania lokatorów odpowiedzialnością karną, w praktyce nie przynosi to efektów ze względu na bierność policji i prokuratury. Postępowania w sprawach o nękanie są umarzane, a policja odmawia interweniowania.
Podczas protestu zostanie wręczony list otwarty na ręce Ministra Sprawiedliwości Zbigniewa Ziobro i Wiceministera Sprawiedliwości Patryka Jakiego. Poniżej treść listu otwartego.
Skomentuj List otwarty Komitetu do Ministerstwa Sprawiedliwości
Zablokowana eksmisja w Szczytnie
W dniu 28 grudnia obrońcy lokatorów ze Szczytna zebrali się przed lokalem na ulicy Pasymskiej, by zablokować eksmisję 60-letniej pani Henryki. Pani Henryka jest niepełnosprawna i z powodu miażdżycy aorty grozi jej amputacja nóg. Dodatkowo cierpi na schizofrenię i jest narażona na przemoc ze strony swojego nadużywającego alkoholu syna.
Od października 2014 r. pomagamy pani Henryce od strony formalno-prawnej. Dzięki tej pomocy, oraz działaniom samej pani Henryki, udało się jak dotąd odwlec w czasie eksmisję do lokalu oferowanego przez władze Szczytna, który nie spełnia potrzeb osoby niepełnosprawnej. Ciężko sobie wyobrazić, żeby osoba której grozi amputacja nóg mogła mieszkać w mieszkaniu na piętrze bez windy, ogrzewanym piecem, do którego trzeba dostarczać drewno i w którym brak jest łazienki i dopływu wody. Dodatkowo, eksmitowanie do tego samego jednopokojowego lokalu jej syna spowodowałoby dalsze problemy z przemocą.
Mimo oczekiwań, komornik nie stawił się o zapowiadanej godzinie. Pismo złożone dzień wcześniej zadziałało i komornik odroczył eksmisję o przynajmniej dwa tygodnie. To oczywiście nie oznacza końca kłopotów pani Henryki. Teraz działacze lokatorscy będą walczyć o to, by otrzymała godny lokal. Winę za zaistniałą sytuację ponosi zarówno zarząd Spółdzielni, Wydział Zasobów Lokalowych, jak i bezczynna opieka społeczna.
