Kwestia roszczeń a podłączenie centralnego ogrzewania
Nie radzisz sobie z urzędnikami lub prywatnym właścicielem i potrzebujesz naszej pomocy? Skontaktuj się z nami!
W dniu 11 stycznia b.r. odbyło się spotkanie Branżowej Komisji Dialogu Społecznego, które dotyczyło kwestii podłączenia centralnego ogrzewania do budynków z tzw. “roszczeniami” – szczególnie w kontekście dzielnicy Praga-Północ. W spotkaniu uczestniczyły m.in. przedstawicielki Komitetu Obrony Praw Lokatorów, oraz ze strony Miasta, pani Bożena Salich, dyrektor praskiego Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami, oraz pan Wojciech Latocha, dyrektor Biura Spraw Dekretowych.
Uczestnicząc w tym spotkaniu, miałyśmy nadzieję uzyskać odpowiedzi na liczne pytania, które stawiają nam mieszkańcy dzielnicy, w tym:
- Czy roszczenia do kamienic zostały wreszcie umorzone w wyniku nowelizacji Kodeksu Postępowania Administracyjnego?
- Czy mogą wreszcie się rozpocząć remonty praskich kamienic dotąd zaniedbywanych pod pretekstem tzw. “roszczeń”, w szczególności w zakresie podłączenia do sieci centralnego ogrzewania?
Każdy rok bez centralnego ogrzewania oznacza dla mieszkańców ogromne wydatki na ogrzewanie energią elektryczną, w sytuacji, gdy nie wolno już używać tzw. “kopciuchów” ze względu na zanieczyszczenie powietrza i katastrofalny stan przewodów kominowych. W sezonie zimowym oznacza to dla każdego gospodarstwa domowego wydatki rzędu 3-4 tys. złotych – niekiedy nawet więcej (i to przy rezygnacji z ogrzewania niektórych pomieszczeń!). Nic więc dziwnego, że mieszkańcy mają dość ciągłej niepewności, w której są pozostawieni.
Niestety, urzędnicy nie byli w stanie rozwiać tych watpliwości. Nie otrzymaliśmy listy budynków uwolnionych od roszczeń, które zostaną przyłączone do sieci centralnego ogrzewania. Od pani Bożeny Salich dowiedzieliśmy się, że podłączanych ma być średnio 18 budynków rocznie (na rok 2022 planowane jest podłączenie 17 budynków), ale również, że 70 budynków z roszczeniami nie zostanie podłączonych w ogóle. Nie wiemy, które to budynki i dlaczego ma tak się stać.
Osobną kwestią jest uwolnienie budynków od tzw. roszczeń. Kamieniem milowym w tej sprawie była nowelizacja Kodeksu Postępowania Administracyjnego, której jednym z ważniejszych punktów było umorzenie postępowań administracyjnych, które były wszczęte 30 lat po ogłoszeniu decyzji urzędniczych i które były nadal niezakończone. To właśnie ciągłe trwanie tych postępowań sprawiało, że kamienice należące do zasobu miejskiego są tak straszliwie zaniedbane, gdyż władze Warszawy odmawiają dokonywania remontów, dopóki zwroty są teoretycznie możliwe. Nowelizacja KPA spowodowała, że trwające potępowania zwrotowe zostały umorzone z mocy prawa.
Jednak pan Wojciech Latocha poinformował nas, że istnieją znaczne rozbieżności w sposobie traktowania “umorzenia roszczeń”, zależnie od tego czy Ministerstwo Rozwoju Pracy i Technologii zaświadczyło pisemnie o umorzeniu postępowań o unieważnienie decyzji nacjonalizacyjnych na podstawie Dekretu Bieruta, czy też umorzenie wynika z decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Jak powiedział dyrektor Biura Spraw Dekretowych:
Jeśli jest zaświadczenie, to sprawa się kończy. W mojej ocenie wydanie zaświadczenia jest szybszą ścieżką, gdyż w tym przypadku nie ma możliwości skarżenia tej decyzji. Sytuacja osób zamieszkujących daną nieruchomość jest szybciej czystsza. Nie toczy się postępowanie nieważnościowe, czyli w obrocie prawnym jest dawna decyzja Prezydium, która odmówiła dawnym właścicielom ustanowienia prawa własności czasowej.
Jednak, jak informuje Dziennik Gazeta Prawna, spadkobiercy skarżą Ministerstwo do sądów administracyjnych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, że pismo nie jest prawidłową formą umorzenia i zobowiązał resort rozwoju do wydania formalnej decyzji. Tak więc wszędzie tam, gdzie sprawa wróci do sądu, urzędnicy będą znów mieli pretekst do odmowy dbania o miejskie nieruchomości.
Jak możesz pomóc?
