Strona społeczna
Komitet Obrony Lokatorów wymógł powołanie Komisji Mieszkaniowej na Pradze Północ
Dziś, na wezwanie Komitetu Obrony Lokatorów, grupa działaczy lokatorskich pojawiła się na sesji Rady Dzielnicy Warszawy Praga-Północ, gdzie prawie dwa miesiące po wyborach samorządowych, nadal nie zostały powołane podstawowe dla lokatorów organy, takie jak Komisja Mieszkaniowa. Ponieważ bez Komisji Mieszkaniowej nie mogą być rozpatrywane wnioski mieszkaniowe mieszańców dzielnicy, Komitet Obrony Lokatorów postanowił zorganizować protest, by upewnić się, że komisja zostanie powołana na dzisiejszej sesji.
W razie, gdyby głosowania o Komisji Mieszkaniowej nie było w programie sesji Rady Dzielnicy, działacze KOL przywieźli taczkę, by wywieźć Zarząd dzielnicy. Przynieśli też wiele plansz, z napisami: „Ufaj władzy, będziesz bezdomny”, „Godne warunki mieszkaniowe dla lokatorów”, „Hanna Gronkiewicz-Waltz – królowa slumsów”.
Pod presją działaczy lokatorskich, przewodnicząca Rady wprowadziła punkt dotyczący powołania Komisji Mieszkaniowej, choć tego punktu nie było w zaplanowanym wcześniej porządku obrad. Propozycja została przegłosowana bez głosu sprzeciwu.
Kolejnym etapem działań Komitetu będzie dążenie do włączenia organizacji lokatorskich w prace Komisji.
3 komentarzy Komitet Obrony Lokatorów wymógł powołanie Komisji Mieszkaniowej na Pradze Północ
Firma Gerente/Prometeusz szykuje eksmisje
Wezwanie na rozprawę eksmisyjną – taki noworoczny prezent od właścicieli swojego budynku przy ul. Jagiellońskiej 27 na Pradze Północ dostała 82-letnia mieszkanka Warszawy.
Kobieta przyznaje, ze nie płaciła podwyższonego przez nowych właścicieli zreprywatyzowanego budynku czynszów. Ale, jak dodaje, myślała, że nie musi, bo lokatorzy zaskarżyli ich wysokość a sprawa sądowa cały czas trwa.
Zaleganie z opłatami czynszowymi to oficjalna przyczyna wniosku o eksmisję pani Janiny Kozłowskiej. Ma płacić co miesiąc 1000 złotych, a emerytury ma… 1260. Do tego rachunki, leki i ciągły problem skąd wziąć na jedzenie. Codziennie mnożą się problemy. Teraz w życiu 82-letniej kobiety pojawił się jeszcze jeden…
Już ponad rok temu lokatorzy budynku pani Janiny zaskarżyli podwyżki czynszu do sądu. – jeżeli sprawa jest w toku i nie ma prawomocnego wyroku, to lokatorzy powinni płacić taki czynsz, jaki płacili przed zaskarżeniem – uważa Marek Jasiński z Komitetu Obrony Lokatorów. Ale jak argumentuje reprezentujący właściciela spółkę Prometeusz, mecenas Piotr Wocial, to wcale nie blokuje sprawy eksmisyjnej: – jeżeli lokatorzy uważają, że te sprawy mają jakikolwiek związek, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby taki argument przedstawili w sądzie. Ja mam obowiązek, jako pełnomocnik mojego klienta, złożyć wniosek eksmisyjny do sądu. Dalej wszystko pozostaje w rękach sądu.
Po wielu latach starań dzielnica wreszcie przyznała kobiecie prawo do lokalu socjalnego. Problem w tym, że w kolejce przed panią Janiną jest ponad 200 rodzin. W praktyce oznacza to kilka, a nawet kilkanaście lat czekania. Po naszym telefonie urzędnicy zapowiedzieli jednak, że na najbliższej komisji mieszkaniowej kobieta zostanie przesunięta na początek listy oczekujących. Problemem może okazać się ewentualne zadłużenie. Bo jeżeli sąd uzna, że podwyżki czynszów były zgodne z prawem, emerytka będzie musiała zapłacić właścicielom budynków nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych.
Autor: Joanna Adamska/RDC
1 komentarz na temat Firma Gerente/Prometeusz szykuje eksmisje
Działacze KOL odwiedzili Wilczą 43
W zeszłą niedzielę, działacze Komitetu Obrony Lokatorów odwiedzili kamienicę przy ul. Wilczej 43 w Warszawie, w której przed świętami doszło do dzikiej eksmisji jednego z lokatorów.
Członkowie KOL wrzucili do wszystkich skrzynek na listy ulotkę informującą o prawach lokatorów opartą na poradach prawnych publikowanych na stronie KOL. W bramie działacze spotkali również panią Ferguson – ostrzegając ją o czekających ją kłopotach z organizacjami lokatorskimi, które monitorują łamanie prawa przez kamieniczników. Zrobiono również zdjęcia przedmiotów należących do lokatora, które zostały wystawione na śmietnik.
Napotkani lokatorzy wyrazili żywe zainteresowanie i na własną rękę kserowali dalej ulotki. Niektórzy z nich zgłosili się na dyżur Komitetu, który szczegółowo wyjaśnił prawa lokatorów kamienic reprywatyzowanych i zajął się pomocą w składaniu wniosków o lokal komunalny. Jak się okazało, pani Ferguson nie jest właścicielem kamienicy zapisanym w księgach wieczystych – formalnym właścicielem jest nadal Miasto st. Warszawa. Pomimo to, prezydent miasta Piskorski przekazał w 1991 r. kamienicę w administrowanie osobom podającym się za spadkobierców – zanim jeszcze doszedł do skutku proces reprywatyzacyjny.
Test ulotki rozdanej lokatorom przez działaczy KOL:
Rembertów: Wojciech Radoszewski – kolejny kamienicznik bez sumienia nęka lokatorów
Przedsiębiorca z Torunia Wojciech Radoszewski kupił kamienicę w warszawskim Rembertowie i odciął wodę i gaz lokatorom. Dodatkowo, wynajął firmę ochroniarską, by pilnowała zaworów, by uniemożliwić ponowne podłączenie mediów. Urzędnicy, jak zwykle, nie pomagają w takich sytuacjach lokatorom, mimo, że lokatorzy otrzymali skierowania kwaterunkowe do tych lokali od gminy. W przypadku sprzedaży miejskiej kamienicy, gmina jest zobowiązana do zapewnienia lokali zamiennych. Tak się jednak nie stało.
– Nie przypuszczałam, że na stare lata będę przechodzić przez coś takiego – mówi Krystyna Galon. Ma 75 lat, porusza się o kulach, cierpi na przewlekłe choroby. Nie ma wody i gazu. – Właściciel chce się nas w ten sposób pozbyć, ale dokąd mamy iść? – pyta.
Mieszka z mężem, córką i trójką wnucząt w starym domu przy ul. Kacpury w Rembertowie. To dwa pokoje. Rodzina wprowadziła się tam 35 lat temu. Wtedy było to mieszkanie kwaterunkowe. W 1999 r. kamienicę kupił Wojciech Radoszewski, przedsiębiorca z Torunia. Mieszka w niej jeszcze samotna matka z dzieckiem i syn właściciela.
– Chodzę po sądach, na policję, do urzędu dzielnicy, ale nic z tego nie wynika – pani Krystyna pokazuje plik dokumentów.
Wodę Radoszewski zakręcił dwa lata temu. Rodzina wezwała wtedy policję. Od tamtej pory odbyło się kilka rozpraw. W lutym 2010 r. sąd nakazał natychmiastowe podłączenie wody. – Do dziś chodzimy z wiaderkami kilkaset metrów do pompy miejskiej. Pranie wozimy do rodziny. Kąpiel jest raz w tygodniu – wymienia Krystyna Galon. – Ale to nie wszystko. W listopadzie 2009 r. właściciel odłączył nam też gaz. Podobno instalacja była nieszczelna i groziło wybuchem.
Jednak lokatorka ma wątpliwości. Jak się okazało, ekspertyzę w tej sprawie sporządził inżynier z Torunia. – Dlaczego aż stamtąd? To w Warszawie nie ma nikogo, kto się na tym zna? – pyta. – Fachowiec stwierdził ogromne stężenie gazu. Niby takie wielkie zagrożenie, a właściciel dopiero dzień później zadzwonił do gazowni, by zakręcili gaz?
Lokatorzy wskazywali w ekspertyzie na nieścisłości, ale sąd uznał ją za wiarygodną. – Czytam, że przewody gazowe w piwnicy są w bardzo złym stanie, pokryte rdzą, ale przecież tam nie ma instalacji gazowej – dziwi się Zbigniew Galon, mąż pani Krystyny. Ona dodaje: – Właściciel chciał nam odciąć jeszcze prąd. Powód ten sam: instalacja w złym stanie. Elektrycy jednak tego nie potwierdzili.
Mimo że jest wyrok w sprawie wody, lokatorzy sami nie mogą jej podłączyć. Zawór znajduje się w piwnicy, a właściciel zmienił zamki i zainstalował alarm. – Wynajął też firmę ochroniarską. Dzielnicowy przestrzegł mnie, że jeśli spróbuję dostać się do zaworów, będzie to włamanie – mówi Zbigniew Galon.
Na kamienicy oprócz informacji o firmie ochroniarskiej wiszą ostrzeżenia, że budynek grozi zawaleniem. – I co? Właściciel nie boi się o syna? – pyta Krystyna Galon. – Sąsiedzi, jak te tabliczki zobaczyli, nie mogli się nadziwić. Bo właściciel zdążył ocieplić kamienicę i nagle okazało się, że wszystko się wali.
Rembertowscy urzędnicy znają problem, ale rozkładają ręce. – To prywatna własność. Sprawa między właścicielem a najemcami – stwierdza Katarzyna Sobczak, naczelniczka wydziału zasobów lokalowych. – Możemy wpływać na właściciela, ale kontakt z nim jest trudny. Nie ma współpracy.
Wojciech Radoszewski, właściciel domu, mówi, że wodę zakręcił, bo rodzina Galonów nie płaci ustalonego czynszu. Zamiast 450 zł dostaje od niej 250 zł. – Zresztą to moja woda, mam prywatną studnię.
Krystyna Galon: – Czynsz płaciłam całe życie. Umówiliśmy się, że za własne pieniądze mam opróżniać szambo i wywozić śmieci. I te kwotę potrącam z czynszu. Zresztą, tu nie o pieniądze chodzi.
Właściciel kamienicy mówi bowiem, że wody wcale nie musi podłączać. Wyrok jest wydany na niego, a on nie jest stroną postępowania. Kto nim więc jest? – Moja firma. Ja tam nawet nie mieszkam – rzuca.
Pytany, czy nie boi się o bezpieczeństwo syna, odpowiada. – Syn mieszka na parterze, a zagrożony jest strych. Jak się zawali, to poleci na lokatorkę na piętrze.
Krystyna Galon: – Lokatorzy z kwaterunku są właścicielowi nie na rękę, ale jak kupował dom, to wiedział, że bierze go z nami. Myślał, że szybko nas się pozbędzie, ale ja tak łatwo się nie dam, bo nie mam dokąd pójść z rodziną.
Źródło: Gazeta Wyborcza Stołeczna
2 komentarzy Rembertów: Wojciech Radoszewski - kolejny kamienicznik bez sumienia nęka lokatorów
Na jakich warunkach prywatny właściciel może eksmitować lokatora?
Eksmisja z lokalu, także w kamienicach zreprywatyzowanych, jest uregulowana przepisami Ustawy o ochronie praw lokatorów. Działania kamieniczników są ściśle ograniczone prawem, a gdy prawo jest łamane, lokatorzy powinni ostro się temu sprzeciwić.
Jednym z przypadków jawnego złamania praw lokatorów są niedawne działania właścicielki kamienicy przy ul. Wilczej 43. Jej bezprawne działania polegały na włamaniu się do mieszkania i usunięciu rzeczy należących do lokatora, choć umowa najmu nie została wypowiedziana i nie przeprowadzono pozwu o eksmisję. Te działania były więc zupełnie bezprawne.
Jak wynika bowiem z Ustawy o ochronie praw lokatorów (art. 11), wypowiedzenie najmu musi – pod rygorem nieważności – nastąpić na piśmie, z podaniem przyczyny wypowiedzenia i z zachowaniem przynajmniej miesięcznego terminu wypowiedzenia w przypadku, gdy lokator jest w zwłoce z zapłatą czynszu za trzy pełne okresy płatności.
W przypadku lokatora usuniętego przez panią Annę Ferguson, lokator zalegał jedynie za dwa okresy płatności i nie otrzymał pisemnego wypowiedzenia umowy najmu.
Wypowiedzenie umowy najmu w przypadku, gdy lokatorzy uiszczają na bieżąco czynsz, jest możliwe z zachowaniem 6 miesięcznego terminu wypowiedzenia jeśli właściciel zamierza zamieszkać w należącym do niego lokalu. Jednak właściciel musi w takim przypadku zapewnić lokal zamienny, czyli lokal znajdujący się w tej samej miejscowości, wyposażony w co najmniej takie same urządzenia techniczne, w jakie był wyposażony lokal używany dotychczas, o powierzchni pokoi takiej jak w lokalu dotychczas używanym. Obowiązek zapewnienia lokalu zamiennego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa na właścicielu budynku.
Właściciel kamienicy nie może jednak twierdzić, że zamierza zamieszkać we wszystkich należących do niego lokalach jednocześnie. Zdarza się, że wielu lokatorów otrzymuje zawiadomienie o takiej treści od kamienicznika – łatwo to jednak podważyć przed sądem, jeśli lokatorzy udostępnią sobie dokumenty wysłane do każdego z nich przez właściciela kamienicy.
Jeżeli właściciel kamienicy nie zamierza dostarczyć lokalu zamiennego, termin wypowiedzenia umowy najmu wynosi 3 lata – również jedynie w przypadku, gdy właściciel zamierza zamieszkać w należącym do niego lokalu. W przeciwnym wypadku, musi zapewnić lokal zamienny.
Należy pamiętać, że nawet jeśli wszystkie warunki wypowiedzenia umowy najmu zostały spełnione, właściciel kamienicy nie ma prawa usunąć lokatora siłą nie mając nakazu eksmisji wydanego przez sąd.
29 komentarzy Na jakich warunkach prywatny właściciel może eksmitować lokatora?
Eksmisja tuż przed wigilią
Odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu
Bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego stało się powszechnym faktem nie tylko w Warszawie, ale także i w innych częściach kraju. W tej sytuacji znalazło się wielu polskich najemców, czasami wręcz całe rodziny.
Rodzi się zasadnicze pytanie: czy takie rozwiązanie powinno być stanem trwałym i czy komuś na tym zależy, a w szczególności kto na takim rozwiązaniu najwięcej korzysta?
Zapewnienie potrzeb mieszkaniowych lokalnej społeczności ciąży na samorządzie gminnym. Z kolei zgodnie z art. 75 Konstytucji RP władze publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli.
Wyrazem dążeń do realizacji tej polityki w zamierzeniu ustawodawcy była Ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy oraz o zmianie Kodeksu cywilnego z dnia 11.06.2001 r. Wprowadzenie nowej ustawy wymusiła nowa sytuacja społeczno-gospodarcza. Innym jednak zamierzeniem ustawy była lepsza ochrona lokatorów oraz wzmocnienie stabilności stosunku najmu.
W ostatnich latach nastąpiło osłabienie możliwości płatniczych wielu najemców. Dodatkowo sytuację pogorszyły podwyżki stawek czynszu wprowadzone przez polskie gminy i miasta, w tym Miasto Stołeczne Warszawa. W 2009 r. w Warszawie dokonano podwyżek stawek czynszu. Nowe stawki stały się często wyższe przeciętnie o około 200-300% w stosunku do stawki jaka obowiązywała przed podwyżką.
W wyniku tych podwyżek wielu lokatorów utraciło najem zajmowanych dotychczasowych lokali, ale nadal zamieszkuje w tych samych lokalach. Zmieniły się jedynie zasady finansowe. Pojawia się w związku z tym pytanie: czy taka sytuacja powinna mieć miejsce? Komu zależy na tym, aby taki stan niepewności trwał?
Na przykładzie uchwały Rady Miasta Stołecznego Warszawy z 02.10.2008 r., która powierzyła ustalenie stawek czynszu prezydentowi Warszawy, w Warszawie za 1 m2 powierzchni mieszkania lokatorzy płacą 6-7 zł, natomiast osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego płacą za 1 m2 powierzchni mieszkania 17-18 zł tzw. odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu.
Stawka maksymalna odpowiada 3% wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych określonego przez Wojewodę Mazowieckiego dla m.st. Warszawy. Wydaje się zatem, że stosowanie maksymalnej stawki czynszu do odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu jest mocno wątpliwe i niezgodne z zapisami ustawy o ochronie praw lokatorów.
W art. 18 ust. 2 w/w ustawy uznaje się, iż odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat właściciel może żądać od lokatora odszkodowania uzupełniającego.
Zatem, aby pobierać maksymalny czynsz za używanie lokalu bez tytułu prawnego właściciel musiałby wykazać szkodę, jaka powoduje uszczerbek w jego majątku z tego tytułu, że lokator zamieszkuje bez tytułu prawnego. W praktyce właściciel nie wykazałby szkody, albowiem, gdyby zawarł umowę najmu, najemca zapłaciłby stawkę czynszu w wysokości określonej przez Prezydenta Warszawy.
W mojej ocenie takie stanowisko jest prawidłowe, a wszelkie próby naliczania akurat tej jednej grupie osób maksymalnych stawek, niczym nie uzasadnionych jest naruszeniem prawa.
Istnieją różne metody rozwiązywania konfliktu z lokatorami. Wszystkie możliwości powinny być wykorzystane, aby zawrzeć z lokatorem umowę najmu. Tylko taka sytuacja wyraża się normalnością i dążeniem do stabilizacji w polityce lokalowej polskich miast.
Adam Zych
6 komentarzy Odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu
Warszawa: Spotkanie Komitetu Obrony Lokatorów
W piątek w Warszawie w dzielnicy Praga Południe, odbyło się spotkanie lokatorskie zorganizowane przez Komitet Obrony Lokatorów. Celem spotkania było zapoznanie lokatorów mieszkających w kamienicach zagrożonych reprywatyzacją z sytuacją, która może ich czekać w niedalekiej przyszłości. W ubiegłych tygodniach, działacze Komitetu roznosili ogłoszenia do kamienic, wobec których toczą się postępowania reprywatyzacyjne wszczęte przez spadkobierców dawnych właścicieli (lub ludzi, którzy się za nich podają). Komitet otrzymał listę takich kamienic od urzędników miejskich.
Na spotkaniu obecnych było około 100 osób, które były żywo zainteresowane informacjami, jak można uzyskać więcej informacji na temat osób, które starają się odzyskać nieruchomość, jak walczyć z podwyżkami czynszów i jak opóźniać i utrudniać proces reprywatyzacji. Działacze Komitetu wspomnieli o zablokowaniu reprywatyzacji kamienicy przy ul. Targowej 64, dzięki czemu 130 rodzin nadal płaci czynsz w wysokości komunalnej i nie jest zagrożonych eksmisjami. Jako przykład skuteczności społecznych działań podano również zablokowanie nowelizacji Ustawy o ochronie praw lokatorów.
Wiele spośród obecnych osób wyraziło chęć dalszego działania z Komitetem Obrony Lokatorów.
Domagamy się ratyfikacji Europejskiej Zrewidowanej Karty Społecznej
Komitet Obrony Lokatorów uruchomił stronę umożliwiającą wysyłanie petycji m.in. do Marszałka Sejmu, Konwentu Seniorów Senatu, Komisji Ustawodawczej Senatu, Dyrektora Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce, w sprawie ratyfikacji Europejskiej Zrewidowanej Karty Społecznej.
Strona dostępna jest pod adresem: http://petycje.lokatorzy.info.pl/
Dlaczego żądamy ratyfikacji?
Ratyfikacja Europejskiej Zrewidowanej Karty Społecznej zmusi władze Polski do przestrzegania praw zagwarantowanych tą kartą, zaniechania eksmisji na bruk, zaprzestania handlu lokatorami, a Polskie Sądy do pełnego i rzetelnego badania spraw lokatorów, którzy kiedyś otrzymali decyzje administracyjne w sprawie przydziału lokali.
Karta pozwoli lokatorom z decyzjami administracyjnymi najmu na skorzystanie z uchwały Trybunału Sprawiedliwości w Strasburgu, który stwierdził, że sprzedaż mieszkań za 5 – 10 % wartości tylko części obywateli, a odmowa takiej sprzedaży drugiej części – jest rażącą niesprawiedliwością, gdyż wszyscy mieli takie same decyzje administracyjne najmu i nie mogli wiedzieć, czy kiedyś domy w których mieszkają zostaną zreprywatyzowane.
Żądamy pilnej ratyfikacji Europejskiej Zrewidowanej Karty Społecznej z art. 23 w całości, art. 30 w całości i art. 31 w całości.
Art. 23 – Prawo osób w podeszłym wieku do ochrony socjalnej
art. 30 – Prawo do ochrony przed ubóstwem i marginalizacją społeczną
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do ochrony przed ubóstwem i marginalizacją społeczną Strony zobowiązują się :
a) podejmować działania,w ramach ogólnego i skoordynowanego podejścia, w celu popierania rzeczywistego dostępu osób oraz ich rodzin znajdujących się lub zagrożonych znalezieniem się w sytuacji marginalizacji społecznej lub ubóstwa, zwłaszcza do zatrudnienia, mieszkań, szkolenia, kształcenia, kultury, pomocy społecznej i medycznej;
b) dokonywać, jeśli to konieczne, przeglądu tych działań w celu ich dostosowywania do sytuacji.
Art. 31 – Prawo do mieszkania
W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do mieszkania, Strony zobowiązują się podejmować działania zmierzające do :
1. popierania dostępu do mieszkań o odpowiednim standardzie;
2. zapobiegania i ograniczania bezdomności w celu jej stopniowego likwidowania;
3. uczynienia kosztów mieszkań dostępnymi dla tych, którzy nie mają wystarczających zasobów.
Karta ta została podpisana przez Polskę 25 października 2005 r. Żądamy jej ratyfikacji i stosowania w Polsce.
Kliknij tu, by domagać się ratyfikacji Europejskiej Zrewidowanej Karty Społecznej!
5 komentarzy Domagamy się ratyfikacji Europejskiej Zrewidowanej Karty Społecznej
Lokatorzy wygwizdali HGW na spotkaniu wyborczym
Dziś na terenie uczelni SGGW miała miejsce debata wyborcza z udziałem kandydatów na stanowisko prezydenta Warszawy. Udział w debacie wzięli m.in. Hanna Gronkiewicz-Waltz, Czesław Bielecki, Wojciech Olejniczak i Janusz Korwin-Mikke.
Na sali obecni byli działacze Komitetu Obrony Lokatorów i Warszawskiego Stowarzyszenia Lokatorów, którzy – jak zwykle – przypominali o zupełnym braku polityki mieszkaniowej Warszawy. Ten temat został zupełnie zignorowany przez kandydatów, którzy woleli się skupić na polityce kulturalnej. Na pytanie o urealnienie kryterium dochodowego uprawniającego do otrzymania lokalu komunalnego, Hanna Gronkiewicz-Waltz nie odpowiedziała, negując jednocześnie istnienie podwyżek czynszów.
Na koniec, HGW życzyła Warszawiakom „dalszego ciągu tego samego”. Jak łatwo się domyślić, została wygwizdana przez lokatorów. Poniżej zapis filmowy wydarzenia.
