Wyroki zaoczne bez prawa do lokalu socjalnego

Nie radzisz sobie z urzędnikami lub prywatnym właścicielem i potrzebujesz naszej pomocy? Skontaktuj się z nami!

W naszym kraju istnieją praktyki, które każdy z nas określiłby jako chore. Pomimo, że obowiązuje katalog osób chronionych przed eksmisją bez prawa do lokalu socjalnego, wyroki pozbawiające lokatorów takiego prawa nadal zapadają.

Dziś przeczytaliśmy wyrok eksmisji bez prawa do lokalu socjalnego 93-letniej kobiety z emeryturą w wysokości ok. 1100 zł. Sprawa jest już jest dość znana, ponieważ lokatorka mieszka w kamienicy przy ul. Poznańskiej 14. Grożono jej, że zostanie zawinięta w prześcieradło i wywieziona. Poznańska 14 to słynna kamienica Nowaczyka i Piecyka, sprzedana firmie Fenix. Ale tym razem chcemy tu napisać nie o gehennie lokatorów, a o bardzo złej praktyce pozwalającej na tak skandaliczne wyroki.

Pani Maria, tak jak wiele innych osób w tym wieku, nie wychodzi z domu. Cierpi na chorobę Parkinsonsa. Są ludzie, którzy jej pomagają. Wiele ofiar czyścicieli kamienic jednak skarży się, że nie zawsze dostaje wszystkie listy, w tym listy od właściciela. Niestety takie są realia, szczegółnie w kamienicach gdzie właściciele mają dostęp do skrzynek pocztowych lub skrzynki nie są odpowiednio ochronione. A znany skądinąd bałagan z pocztą też nie zawsze pomaga.

Pani Maria mieszkała na Poznańskiej przez prawie całej swoje dorosłe życie. Mając czynsz regulowany, płaciła ok. 400 zł miesięcznie. W 2014 roku, pani Maria dostała wypowiedzenie umowy najmu z 3 letnim okresem wypowiedzenia. Jednak zanim to się stało, podwyższono jej czynsz. Miała płacić ponad 2000 zł, nie licząc opłat za media. Jej emerytura była prawie o połowa mniejsza.

O podwyżkach się nie dowiedziała. Ale nawet gdyby się dowiedziała, nie miałaby możliwości zapłacić. Nie dowiedziała się też o pozwie o eksmisji.

W sądach niestety brakuje elementu ludzkiej przyzwoitości w tego typu sprawach. W Komitecie widzieliśmy dziesiątki spraw, które odbyły się zaocznie i kończyły się eksmisjami bez prawa do lokalu socjalnego, mimo że dotyczyły osób, którym to prawo powinno przysługiwać. Zaoczny wyrok eksmisji zapada na korzyść powoda, a lokator zostaje pozbawiony prawa do lokalu socjalnego. I tutaj jest ogromny problem – automatyzm, który powoduje, że nawet teoretycznie chronieni lokatorzy nie są w praktyce chronieni.

Sądy mają możliwość zdobycia informacji o wieku pozwanych. Choćby na podstawie numeru PESEL. Pani Maria urodziła się w 1925 r. Dlaczego więc, gdy sędziowe widzą takie informacje, nie myślą choć przez chwilę, że ta osoba może nie być w stanie przyjść na proces lub nawet nie wie o nim? Pytanie jest retoryczne. Żyjemy w kraju, w którym ustalano kuratorów na 130 latków.

Tak dalej być nie może. Rząd chwalił się ostatnio, że “nie ma eksmisji na bruk”. Ale jednak są – na raty. I za mało robi się, by uniknąć eksmisji.

Osoba chroniona powinna być naprawdę chroniona. Nasze społeczeństwo można ocenić po tym, jak traktuje niepełnosprawnych i osoby starsze. Nie powinno dochodzić do wydawania wyroków bez sprawdzenia, co się dzieje u takich osób. Gdy wiadomo o wieku pozwanej o eksmisję, nie powinno w ogóle dochodzić do takich wyroków.

Ustawa o ochronie praw lokatorów niestety nie chroni wystarczająco i ma wiele dziur. Przypomnijmy, że rząd chciał całkiem wykreślić różne kategorie osób chronionych przed eksmisją bez prawa do lokalu socjalnego i tylko nasz sprzeciw doprowadził do wycofania się z tych zmian. Ale w praktyce lokatorzy należący do tych kategorii osób otrzymują wyroki eksmisji bez prawa do lokalu socjalnego – nie tylko zaocznie. Dziś również piszemy pozew dla biednej starszej kobiety, której sąd orzekł eksmisję bez prawa do lokalu socjalnego – ponieważ miała zadłużenie i dostała wypowiedzenie od Gminy. Niestety, widzieliśmy sporo takich wyroków.

W ostatnich latach często słyszeliśmy z ust polityków, że trzeba zlikwidować automatyzm przy przynawaniu prawa do lokalu socjalnego. Ale ani usłyszeliśmy ani słowa o automatyzmie odmawiania prawa do lokali socjalnych w razie wyroków zaocznych.