Czym jest eksmisja?

Nie radzisz sobie z urzędnikami lub prywatnym właścicielem i potrzebujesz naszej pomocy? Skontaktuj się z nami!

Lokatorzy często mówią “dostałem/am eksmisję”. Jest to określenie bardzo nieprecyzyjne i wbrew pozorom może oznaczać wiele różnych sytuacji. Poniżej wyjaśnimy, jakie są dokładnie etapy eksmisji.

Wezwanie do dobrowolnego opuszczenia lokalu

Gdy zamieszkujemy w zasobie należącym do Miasta, a nie mamy umowy najmu lub została ona wypowiedziana, urzędnicy z Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami mogą nam wysłać pismo z wezwaniem do dobrowolnego opuszczenia lokalu w ciągu 30 dni od otrzymania pisma. Czasem takie pismo jest wysyłane po wielu latach, czasem dość szybko. Ważne jest żeby pamiętać, że nie powstaje w tym momencie żaden przymus opuszczenia lokalu. Spełnienie takiego wezwania jest całkowicie dobrowolne. W większości przypadków, pozostanie w lokalu jest bardziej korzystne dla lokatorów. Wiąże się ono z koniecznością uiszczania tzw. “odszkodowania za bezumowne zajmowanie lokalu”, ale wysokość tego odszkodowania nie może być wyższa, niż czynsz za lokal komunalny (czyli ok. 9 zł za metr kwadratowy w Warszawie). Co najważniejsze: wezwanie do dobrowolnego opuszczenia lokalu nie jest “eksmisją”!

Pozew o eksmisję

Gdy odmówimy opuszczenia lokalu, Miasto wystąpi przeciw nam z pozwem o eksmisję. To też jeszcze nie jest tożsame z eksmisją! Co więcej, pozew o eksmisję nie musi być dla lokatorów niekorzystny, dlatego że w ramach postępowania Sąd może przyznać prawo do lokalu socjalnego i wstrzymać eksmisję do czasu wskazania lokalu socjalnego przez Gminę (czyli Dzielnicę w której zamieszkujemy). To jest o tyle dobre dla lokatorów, że kryteria przyznawania lokalu socjalnego przez Sąd są inne, niż kryteria przyznawania lokali przez Miasto. Sąd nie może orzec o braku prawa do lokalu socjalnego wobec kobiet w ciąży, osób opiekujących się małoletnimi dziećmi, obłożnie chorych i bezrobotnych. Te osoby mogłyby w inny sposób nie otrzymać prawa do lokalu socjalnego ze względu na bardzo restrykcyjne kryteria zapisane przez Radę Miasta w zasadach wynajmowania zasobów lokalowych. Wyjątkiem jest sytuacja, w której lokal został samowolnie zajęty (tzn. lokatorzy zajęli pustostan). Wtedy Sąd może odmówić przyznania lokalu socjalnego w ramach eksmisji, jednak nadal jest to możliwe ze względu na trudną sytuację rodzinną i materialną. W razie otrzymania prawa do lokalu socjalnego w wyroku, lokatorzy mogą uiszczać czynsz w wysokości czynszu za lokal socjalny, aż do czasu wskazania lokalu socjalnego przez Dzielnicę. Niestety pozew o eksmisję nie dotyczy osób, które były właścicielami lokali, które zostały sprzedane na licytacji i nadal w nich zamieszkują.

Egzekucja wyroku eksmisyjnego

Gdy wyrok eksmisyjny stanie się prawomocny (czyli gdy odwołania od wyroku nie zostaną uwzględnione – w sumie może to zająć kilka lat), eksmisję może w legalny sposób wykonać jedynie komornik sądowy. W stanie pandemii Covid-19 wszystkie eksmisje komornicze zostały wstrzymane. Wyjątkiem jest sytuacja przemocy domowej, gdzie nadal można dokonać eksmisji osoby stosującej przemoc. Wyjątki umożliwiające eksmisję zostały też przewidziane wobec uchodźców z Ukrainy. Osoby, którym Sąd nie przyznał prawa do lokalu socjalnego mogą być eksmitowane do lokalu tymczasowego (który też jest częścią zasobu Miasta), lub do pomieszczeń takich jak noclegownie lub hotele, jeśli eksmisja ma miejsce z zasobu prywatnego.

Dzikie eksmisje

Ponieważ eksmisje komornicze nie odbywają się od czasu ogłoszenia pandemii Covid-19, właściciele prywatnych mieszkań zaczęli stosować nielegalne i nieraz niezwykle brutalne metody opróżniania lokali, polegające na naruszaniu miru domowego, odcinaniu mediów w celu zmuszenia lokatorów do opuszczenia lokalu, nękanie, stalking, wprowadzanie dodatkowych “lokatorów” wynajętych do zakłócania spokoju, itd… Wszystkie te metody stanowią poważne przestępstwa w świetle Kodeksu Karnego. Tych samowolnych działań właścicieli nie sposób nazwać “eksmisjami”, gdyż jest to tylko bandycki proceder, który należy zgłaszać organom ścigania. Samowolna dzika “eksmisja” nie ma podstaw prawnych i usunięty w ten sposób lokator ma prawo ponownie zasiedlić lokal, nawet jeśli w tym celu będzie musiał rozwiercić zamek (tzw. samopomoc w przywróceniu posiadania dopuszczalna przez Kodeks Cywilny).

Mamy nadzieję, że ten artykuł wyjaśnił wątpliwości związane z eksmisjami i ułatwił rozróżnienie różnych etapów działań, które często są nazywane jednym słowem “eksmisja”.

Jak możesz pomóc?